اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی با حرکات چشم و بازپردازش بر اضطراب اجتماعی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی روش درمانی حساسیت زدایی با حرکات چشم و بازپردازش بر اضطراب اجتماعی و علائم ترس، اجتناب، برانگیختگی فیزیولوژیکی و ترس از ارزیابی منفی انجام شد. روش: در این پژوهش با روش نمونه گیری خوشه ای 24 نفر از مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره و کلینیک روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد که بر اساس ملاکهای dsm-iv-tr تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی گرفته بودند انتخاب شدند و در دو گروه 12 نفره آزمایش و کنترل جای گرفتند. در ابتدا هر دو گروه با پرسشنامه های فوبی اجتماعی و مقیاس ترس از ارزیابی منفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش در 5 جلسه 90 دقیقه ای درمان به شیوه emdr شرکت کردند. در پایان دو گروه دوباره پرسشنامه ها را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگین اضطراب اجتماعی، اجتناب، ترس و برانگیختگی فیزیولوژیکی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد اما بین میانگین ترس از ارزیابی منفی قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین بعد از حذف اثر متغیر سن و اضطراب اجتماعی، اجتناب، ترس، برانگیختگی فیزیولوژیکی و ترس از ارزیابی منفی قبل از مداخله مشاهده شد که تفاوت معنی داری بین دو گروه در اضطراب اجتماعی، اجتناب و ترس وجود دارد اما بین برانگیختگی فیزیولوژیکی و ترس از ارزیابی منفی دو گروه تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: روش درمانی emdr بر کاهش اضطراب اجتماعی و اجتناب و ترس ناشی از آن موثر است.